در این پرونده می خوانید :
1- مقدمه
با توجه به اینکه امروزه تامین سلامت و آموزش از جمله مهمترین بایدهای اقتصادی برای تضمین نیروی انسانی سالم و کارا به شمار میرود، کشورهای مختلف تامین حداقلهای بهداشتی و آموزشی را در زمره مهمترین برنامههای توسعه خود قرار دادهاند. توجه به برنامههای توسعه اقتصادی که در کشورهای مختلف به صورت ملی و بینالمللی به اجرا درآمده است، نشان میدهد بهداشت و پرورش نیروی انسانی نقطه تمرکز برنامههای مذکور برای ریشهکن کردن فقر و توسعه انسانی به شمار میرود. کشورهای در حال توسعه در طول سالیان متمادی از پایین بودن شرایط زندگی آسیب دیدهاند. پایین بودن بسیاری از شاخصهای مربوط به توسعه بهداشتی و هزینههای مرتبط با آن در کشورهای در حال توسعه باعث شده فرآیند رشد و توسعه اقتصادی این کشورها تحت تاثیر قرار گیرد. مخارج بهداشتی از طریق بهبود شاخصهای بهداشتی، افزایش موجودی سرمایه انسانی و درنتیجه رشد اقتصادی کشورها را در پی داشته است. روند مخارج بهداشتی ایران طی سالهای مختلف نشاندهنده این است که مخارج با نوساناتی رو به رو بوده است که عمدتاً ناشی از دورههای رونق و رکود در اقتصاد ایران است. این امر نشاندهنده عدم وجود برنامه منسجم و بلندمدت در حوزه بهداشت و درمان در این سالهاست پس ضرورت دارد تا با مطالعه بیشتر در زمینه مخارج بهداشتی راه را برای برنامهریزی موثر و کارا در سالهای آتی هموارتر کنیم. همچنین در این زمینه یک مطالعه توسط فوگل از دانشگاه شیکاگو انجام شده است که نشان میدهد 30 درصد رشد اقتصادی انگلیس در طول دو هزار سال گذشته میتواند به بهبود تغذیه نسبت داده شود. تغذیه سوخت لازم برای کار کردن را برای آنها فراهم کرده و مشارکت نیروی کار را تحت تاثیر قرار میدهد. بهبود سلامت کمیت و بهرهوری نیروی کار را افزایش میدهد (فوگل، 1994). بهبود سلامت نهتنها زمان از دست رفته به دلیل بیماری را کاهش میدهد، بلکه کیفیت کار را نیز تا حدی افزایش میدهد؛ به عنوان مثال بر اساس مطالعات صورتگرفته 10 درصد افزایش در طول عمر منجر به 14 درصد افزایش در رشد اقتصادی در سال 1990 شده است. به عبارت دیگر، به ازای هر 10 درصد افزایش در طول عمر تقریباً نیم درصد افزایش در رشد اقتصادی را میتوان انتظار داشت. مثال تجربی دیگری که میتوان بیان کرد این است که اختلالات روانپزشکی در ایالات متحده هزینهای بالغ بر 148 میلیارد دلار داشته است. در عین حال بر اساس نتایج یک مطالعه دیگر، بیماریهای روانی، 14 درصد از اشتغال زنان و در حدود 5/12 درصد از اشتغال مردان را در سال 1990 کاهش داد. علاوه بر این، بهبود سلامتی بر انتخاب شغل نیز تاثیر بسزایی دارد. تخصیص بهتر نیروی کار میتواند از بهبود سلامت نتیجه شود بنابراین رابطه علی میان هزینههای بهداشت و GDP ممکن است در هر دو جهت برقرار باشد.
2- تعریف اقتصاد سلامت
به طور کلی اقتصاد سلامت را میتوان بدین صورت تعریف کرد: علمی است که به مطالعه و بررسی